Interview met Kristel Zevenbergen, Jeugdarts KNMG bij GGD Zeeland

Tijdens haar studie Geneeskunde in Groningen ontdekte Kristel dat het ziekenhuis niet de plek was waar zij zich thuis voelde. “Toen ik klaar was met mijn studie was ik basisarts en kon ik eigenlijk alle kanten op,” vertelt ze. Via een uitzendbureau rolde ze min of meer toevallig de jeugdgezondheidszorg in. “Het idee was om dit tijdelijk te doen, maar eenmaal bij GGD Amsterdam voelde ik mij helemaal op mijn plek. Uiteindelijk ben ik daar dertien jaar gebleven.”  

Samen met haar man bouwde ze in Amsterdam een leven op. Ook werden daar hun drie kinderen geboren. Toch voelde de stad soms beklemmend, zeker tijdens de coronaperiode. “Amsterdam zat op slot. Ik werkte veel en mijn man zat thuis met de kinderen. Dat zorgde voor frustratie. We wilden eruit, maar wisten nog niet waarheen.”  

Die keuze viel in 2020 tijdens een vakantie in Zeeland. “We zaten op het strand en ik dacht: ik wil helemaal niet terug. Binnen zes weken hadden we een huis in Middelburg gevonden en een half jaar later woonden we Zeeland.” 

Voor Kristel voelde de verhuizing niet als een cultuurschok. “De echte overgang had ik al ervaren toen ik van Groningen naar Amsterdam verhuisde. Zeeland voelde meteen vertrouwd. Hier dacht ik: hier ben ik thuis.” 

Het werk bij GGD Zeeland ervaart Kristel als een verademing. “Alles gaat in een rustiger tempo. Je mag nadenken, overleggen en daarna een beslissing nemen. De sfeer is heel positief: ouders en kinderen zijn blij met je, en collega’s waarderen je echt.” 

Ook ziet ze verschillen met haar eerdere werk in Amsterdam. “Het werk is hetzelfde, maar de sfeer is gemoedelijker. Als ik hard doorwerk, zeggen ouders hier: doe maar rustig aan. Dat vind ik fantastisch.” Binnen de organisatie merkt ze bovendien dat de lijntjes kort zijn. “Je belt zo iemand van de staf. Er is nauwelijks hiërarchie. Dat maakt samenwerken fijn.” 

Kristel werkt 32 uur per week, verspreid over vijf dagen. “Ik doe meestal vier tot zes spreekuren per week en werk twee ochtenden thuis. Dat zorgt voor een mooie balans.” 

Ze ziet kinderen van 0 tot 12 jaar op vaste contactmomenten. “We volgen hun groei, motoriek, taalontwikkeling en mentale gezondheid. Ook doen we screeningsonderzoeken, zoals het controleren van ogen, hart, heupen en gehoor. Daarnaast de krijgen kinderen bij ons hun vaccinaties. Als we iets bijzonders zien, plannen we extra controles.”  

Samenwerking is een belangrijk onderdeel van haar werk. “We hebben bijvoorbeeld wekelijks contact met fysiotherapeuten en logopedisten, vaak al over kinderen in de babytijd. Ook overleggen we met huisartsen of kinderartsen. En doordat ik zelf op een school werk, loop ik makkelijk even bij de intern begeleider binnen.”  

Het preventieve karakter van haar werk spreekt haar het meest aan. “Meestal zien we gezonde kinderen en ons doel is om ze gezond te houden. Als er toch iets speelt, heb je de tijd om ouders te begeleiden of door te verwijzen. Dat vind ik mooi aan dit vak.” 

Wat Kristel bijzonder vindt aan jeugdgezondheidszorg is dat ze gezinnen langdurig volgt. “We kennen kinderen en hun voorgeschiedenis vaak al vanaf de geboorte. Daardoor kun je situaties beter in context plaatsen en gerichter helpen.” 

Daarnaast ziet ze dat jeugdartsen ook een rol hebben in de samenleving. “We worden regelmatig door gemeentes uitgenodigd om trends te bespreken. Zo hebben we bijvoorbeeld een project over bewegen bij jonge kinderen ingebracht. Dat is vervolgens breed opgepakt in een gemeente en uitgevoerd door mijn collega. Dan maak je niet alleen verschil voor een individueel kind, maar voor een hele gemeenschap.” 

Ook signalen uit de wijk neemt ze mee. “Als ouders vertellen over onrust of onveiligheid, bespreken we dat met scholen en zo nodig ook met de gemeente. De lijnen zijn hier kort.”

Een groot voordeel van de jeugdgezondheidszorg is dat je direct kunt starten na je geneeskundestudie. “Je kunt gewoon als basisarts aan de slag, ook zonder vervolgopleiding,” legt Kristel uit. “Dat maakt het laagdrempelig om kennis te maken met dit vak.” 

De meeste jeugdartsen kiezen er vervolgens voor om de opleiding tot arts Maatschappij & Gezondheid (M+G) te volgen. Die bestaat uit twee fasen. In de eerste fase draait het vooral om de praktijk: werken met kinderen en ouders, gecombineerd met theoretische verdieping. In de tweede fase verdiep je jezelf meer in beleid, onderzoek en organisatie. 

Kristel koos er bewust voor alleen de eerste fase te volgen. “Ik ben iemand van de uitvoering. Dat praktische deel vond ik heel waardevol. Voor nu heb ik geen behoefte om verder te gaan met beleid en organisatie, maar het is fijn dat je daarin zelf keuzes kunt maken. Je kunt bij GGD Zeeland je loopbaan dus echt vormgeven op een manier die bij jou past.” 

Ook bijscholing is goed geregeld bij GGD Zeeland. “Als een maand vijf weken heeft, staat die extra week standaard in het teken van scholing. Dat vind ik top. Vaak zijn de scholingen geaccrediteerd, waardoor ik eenvoudig mijn punten voor de BIG-registratie kan behalen en niet de provincie uit hoef hiervoor,” vertelt Kristel. 

De onderwerpen zijn heel divers. “We hebben bijvoorbeeld een hele mooie training gehad over gespreksvoering en motiverende gesprekstechnieken. Met rollenspellen en intervisie oefen je hoe je ouders kan ondersteunen en motiveren. Dat gebruik ik dagelijks in mijn werk.” 

Daarnaast waardeert ze de manier waarop de scholingsdagen ook collega’s samenbrengen. “Iedereen heeft die week vrij voor bijscholing, dus je ziet elkaar dan ook. Het is leerzaam én gezellig. Je praat bij met collega’s, wisselt ervaringen uit en leert van elkaar. Dat maakt het niet alleen nuttig, maar ook iets waar ik naar uitkijk.” 

Ook praktisch is er veel mogelijk. “Wil je een keer een externe scholing volgen buiten de provincie? Dan wordt dat volledig vergoed en krijg je er zelfs een dag vrij voor. Dat geeft heel veel ruimte om jezelf te blijven ontwikkelen. Ik vind dat echt een groot pluspunt van werken bij GGD Zeeland.” 

Binnen GGD Zeeland wordt actief gewerkt aan de toekomst van de jeugdgezondheidszorg. “Er zijn allerlei denktanks en doe-tanks waarin collega’s kunnen meedenken,” vertelt Kristel. “Het gaat dan bijvoorbeeld over hoe we ons werk slimmer kunnen organiseren, of hoe we nieuwe thema’s zoals mentale gezondheid en leefstijl nóg beter kunnen oppakken.” 

Zelf kiest ze ervoor om daar nu wat meer op de achtergrond te blijven. “Ik had er de afgelopen tijd niet zoveel ruimte voor, maar ik vind het heel waardevol dat de organisatie zorgprofessionals actief uitnodigt om mee te denken. Je merkt dat jouw stem als jeugdarts echt telt en dat geeft vertrouwen voor de toekomst.” 

Voor Kristel is duidelijk waarom ze zich thuis voelt in Zeeland én bij de GGD. “Ik heb rust en balans, werk met plezier samen met collega’s en kan echt impact maken op kinderen, gezinnen en soms zelfs een hele gemeenschap. Dat maakt dit vak voor mij heel waardevol.” 

Daarbij spelen ook de collega’s en de cultuur van de organisatie een grote rol. “De sfeer is gemoedelijk, de lijntjes zijn kort en er is weinig hiërarchie. Dat maakt dat ik me gehoord voel en echt onderdeel ben van het geheel. Hier kan ik mijn werk doen zoals ik dat belangrijk vind: met tijd, aandacht en oog voor de lange termijn.” 

Of je nu net start en nog zoekt naar jouw specialisme, meer autonomie wil in je werk, of juist een betere balans tussen werk en privé zoekt. Bij GGD Zeeland is er ruimte voor iedere levensfase en elke ambitie. Hier maak je impact op de gezondheid van jouw regio én geef je zelf richting aan je loopbaan.